hari dah semakin hampir. perasaan semua campur - nak marah, nak sedih, nak mengamuk, nak menangis, nak emo, nak makan je, tak nak makan, asyik nak pergi toilet (tapi lepas tu tak nak), nak baby keluar cepat, nak baby duduk lama-lama sikit dalam perut. mencabar juga lah lately ni. nak lepaskan dekat siapa tak tau. nak emo dengan suami kang dia emo balik. at last call lah orang yang memang kerja dia gelak je. nangis pun gelak. haa. release lah sikit segala beban. sikit je lah. lepas tu sambung balik segala persoalan yang termampu. boleh?
huwaaa.. eksyen je depan semua orang nampak okay. belakang tu? mau pengsan pun ada. ada sekali tu harap tak nak bangun. nak tidur je. huu! penat sangat rasa badan. nak TIME. itu yang paling penting. orang mempersoalkan time apa. TIME untuk diri sendiri and TIME dengan suami. dua tu lah yang penting. lepas ni kehidupan akan berubah. transition tu tak senang. takda sapa cakap senang pun. so, to have time just to relax is crucially important. dah terlambat pun sebenarnya tapi selagi belum keluar, selagi tu lah tak terlambat. no? fuh. bersabarlah.
